σταδιάρχης

ὁ, ΜΑ

μσν.

μτφ. ο θεός («Θεέ.... τροπαιοῡχε σταδιάρχα», Αρέθ.)

αρχ.

επόπτης τού σταδίου ή στους αγώνες δρόμου που γίνονταν στο στάδιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στάδιον + -άρχης*].